Zondagmorgen 24 april. De dag nadat NEC bijna van Ajax won. Robbie en Jos zijn er nog sacherijnig over. 

De Laan is nog koud en leeg als de DSV-vets vol goede moed vertrekken richting Demen, een prachtig gehuchtje tussen Oss en Ravenstein.  Op een hypermodern sportpark starten we tegen een 11-tal met veel jongere gastspelers en dat is te merken. Er wordt veel gelopen en dar houden wij niet zo van. Kunnen we eigenlijk ook niet….meer. 

Vesta (voluit VVR En SDDL Totaal Alliantie) zet ons onder druk maar we voetballen compact, geven niet veel weg en krijgen zelfs een paar flinke kansen in de eerste helft. Toch is het Vesta dat de score opent. een schot vanaf 20 meter gaat recht op John af maar wordt halverwege door Helm’s knie van richting veranderd en laat John kansloos. Robbie laat Helm weten dat je zo niet kunt verdedigen en dat hij dat echt beter gedaan zou hebben. 1-0. De thee met een appeltje smaakt goed en met wind en zon in de rug moeten we de tweede helft wat meer kunnen laten zien.

Helaas wordt het niet onze middag. Een van de centrale middenvelders van Vesta, Emiel Hendriksen krijgt de bal ingespeeld en haalt vanaf 30 meter uit.  De bal verdwijnt in de rechterkruising, prachtig doelpunt. Hij was ook al de maker van de 1-0…Toch krijgen we weer een aantal flinke kansen op de aansluittreffer maar het doel is vandaag niet groot genoeg. We incasseren vlak voor tijd ook de 3-0 nog en moeten inzien dat het kampioenschap aan de horizon verdwenen is. 

Zondag zijn we weer te bewonderen. Ditmaal in Escharen om 10.00 tegen EGS’20